per Felibre d'Auvernho
Azam Ali, l'Iraniano sublimo que chanto en vièlho lengo d'oc la troubairis Coumtesso de Dìo.
http://www.youtube.com/watch?v=Pklf2gJUX7Y
Sa "Vida" dis acò :
La comtessa de Dia si fo moiller d'En Guillem de Peitieus, bella domna e bona. Et enamoret se d'En Rambaut d'Aurenga, e fez de lui mantas bonas chansos.
De sigur chau prendre "vida" al sens de "biougrafìo eventualomen roumançado que circulavo soubre guelo à l'Atge Mejan."
Remarcat al passatge qu'escrivou "Rambaut d'Aurenga" per la prounounciaciou "Rambau d'Aurenja". Li coupisto aprendiou d'escriéure en lati. Aprendiou la lengo en mèmo tenp que l'escrituro, e daprès acò lis embestiavo de beila lou soun /ž/ à la letro J que se prounoùncio /y/ en lati.
Vaqui lou tèste del pouèmo, en lengo vièlho amai en lengo de d'uèi :
A chantar m'èr de la troubairis Coumtesso de Dìo.
1. A chantar m'er de so qu'eu no volria,
tant me rancur de lui cui sui amia;
car eu l'am mais que nuilla ren que sia:
vas lui no.m val merces ni cortezia
ni ma beltatz ni mos pretz ni mos sens;
c'atressi.m sui enganad' e trahia
Com degr' esser, s'eu fos dezavinens.
Chantarèi ço qu'ourio vóugut chanta pas jamai
Èi tant de rancuro de lou qu'en sèi l'amigo;
Que l'eimi mai que ris mai :
La pietat e la courtesio aun pas d'efet soubre guel,
Ni ma beltat, ni ma valour ni ma razou,
Amm' acò sèi enganado e trahido
Coumo acò se deurio, se li èri estado desplazento.
2. D'aisso.m conort, car anc non fi faillensa,
Amics, vas vos per nuilla captenenssa;
ans vo am mais non fetz Seguis Valensa,
e platz mi mout quez eu d'amar vos vensa,
lo meus amics, car etz lo plus valens;
mi faitz orgoil en digz et en parvensa,
et si etz francs vas totas autras gens.
Trobi counort en pensa que jamai nou faliguèri,
Moun amic, envers vous en gis de biais ;
Al countràri vous eimi mai que Segui eimè Valenço
E cò me plai de pensa que vous venço d'amour,
Moun amic, que sèt lou mai valent ;
Fazet lou glourious ammé iéu en paraulo e en coumpourtomen
Et sèt eimable ammé toutos lis autros gents.
3. Meraveill me cum vostre cors s'orgoilla,
amics, vas me, per qui'ai razon queu.m doilla;
non es ges dreitz c'autr' amors vos mi toilla,
per nuilla ren que.us diga ni acoilla.
E membre vos cals fo.l comensamens
de nostr'amor! Ja Dompnedeus non voilla
qu'en ma colpa sia.l departimens.
M'espanti que vouste cor s'enauture,
Moun amic, envers iéu, e n'èi de causos de doulour,
Acò'i pas juste qu'un aute amour vous prengo à iéu
maudespièit ço que vous dizi e l'acuei que vous fau.
Remembrat-vous quone fouguè lou coumençomen
De nouste amour ! Diéu vóugo qu'iéu saio pas cupablo de la separaciou.
4. Proeza grans, qu'el vostre cors s'aizina
e lo rics pretz qu'avetz, m'en ataïna,
c'una non sai, loindana ni vezina,
si vol amar, vas vos no si' aclina;
mas vos, amics, etz ben tant conoissens
que ben devetz conoisser la plus fina;
e membre vos de nostres partimens.
La grondo prouesso que demoro din vouste cor
E vouste riche "pretz" m'en empacho,
N'en sabi pas uno, loundano ou vezino,
Se vòu eima, que noun se virèsso vers vous ;
Mas vous amic, sèt tant escleirat
que devet plô vèire que sèi la mai fino
E vous remembra nousto pacho.
5. Valer mi deu mos pretz e mos paratges
e ma beutatz e plus mos fins coratges;
per qu'eu vos man lai on es vostr' estatges
esta chanson, que me sia messatges:
e voill saber, lo meus bels amics gens,
per que vos m'etz tant fers ni tant salvatges;
no sai si s'es orgoills o mal talens.
Moun pretz e ma noublesso d'amo devou valér per iéu
am' ma beltat amai moun fi couratge ;
Vaqui perqué vous mandi ounde fazet vouste estomen
Aquelo chansou, que saio moun messatgier,
E vole sabér, moun bèl e jinte amic,
Perqué me sèt tant glourious e sóuvatge;
Sabi pas s'acò'i d'ourgüei ou de meissont caprìci.
6. Mais aitan plus voill li digas, messatges,
qu'en trop d'orgoill an gran dan maintas gens
Mas soubretout vole que li digues, messatgier,
Qu'en trop d'ourgüei belcop de gents aun de gronds malurs.